.........روزگارم بد نیس، شکر خدا شب و روزم بسّمه.............

ازشاخه‌های بارور زندگی

تنها آنقدر خواهی چید

که دست فراز آری

زندگی مسابقه نیست

اینقدر از روزهامون شتابان نگذریم

هر راهی که در زندگی انتخاب می‌کنیم

همیشه با خودش دشواری داره

رسم زندگی اینه: هیچ راهی آسون نیست

ولی به جای اینکه نا‌امید از بالای صخره‌های نا‌ممکن زندگی

آینده رو نگاه کنیم

می تونیم با ایمان به خودمون و به تلاشمون

..... از میون اون همه صخره راهی پیدا کنیم به روشن فرداها

«تو به من خندیدی و نمی‌دانستی

من به چه دلهره از باغچهء همسایه سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

غضب آلوده به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

و تو رفتی و هنوز

سالهاست که در گوش من آرام

خش خش گام تو تکرار کنان

می‌دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق این پندارم

که چرا

خانهء ما سیب نداشت؟»

حرمت اعتبار خود را

هرگز در میدان مقایسهء خویش با دیگران مشکن

که ما هر یک یگانه ایم، بی نظیر و بی تشابه

«منتظر باید بود

مژده ها در راهست

بار دیگر، خورشید

مهربان خواهد شد»

هی بوده های بی دلیل

حقایق سخت و دشوار و ناروا

دوستتان ندارم

..........................

احساس می‌کنم در جایی گم شده ام

مرا ندیده اید؟

انقدر این روزا سرمون شلوغه که وقت نداریم به خیلی چیزا فکر کنیم

یادمه همسایهء روبروییمون یه پیر زن تنها بود که همیشه پشت پنجره چشم به راه بود

وبرای کسی که اندازه هاشو نمی دونست هی دستکش و جوراب می بافت

الان مدتهاست به اون پیر زن فکر نکردم، نکنه دیگه منتظر نباشه؟؟؟ .............

کاش کسی می‌آمد، یا لا اقل خبر خوبی می‌آورد

آیا دیدی آن کودکی که بر جدول شکستهء جاده می نشیند و چشمهای خیس درشتش همیشه پر از اضطراب و حسرت است امروز به کفشهایی رسید که همه سال خواب آنها را می دید؟

همه چیز در آن لحظه‌ای به پایان می رسد

که قدمهای ما باز می ایستد

شمعهای افتاده خاموش می‌شوند

باید ایستاد و روشنایی بخشید

یادمان باشد

هرگز روءیاهامان را فرو مگذاریم

که بی آنان زندگی را امیدی نیست

و بی امید، زندگی را آهنگی نباشد

و باز یادمان باشد

چون توسن زندگی به سر کشی لجام بگسلد

تا که رام نگردد به قرار ننشینیم

چه غم از پیمودن کوته راهی به درد

وکشیدن باری به ناکامی

که آینده به تمامی از آن ماست

چند روز پیش تو اتوبوس، یه بچه هه مامانشو گرفته بود به باد سوءال

می پرسید: مامان اسم بابای عیسی مسیح، ویرجه ، نه؟

مامانشم گفت: نه، مسیح پدر نداره، چون مریم اصلا ازدواج نکرده بود.

بعد بچه هه پرسید پس چرا همیشه میگن

Virg&Merry

به قول مرحوم حسین پناهی

خواهران و برادران

نعمت اندوه و رنج را شكر گذار باشيد

هميشه فاصله تان را با خوشبختي حفظ كنيد

خوشبختي جز رضايت نيست

خوشا به حالتان كه مي توانيد گريه كنيد بخنديد

همين است

براي زندگي بيهوده دنبال معناي ديگري نگرديد

براي حفظ رضايت نعمت انتظار و تلاش را شكرگزار باشيد

......از آسمان بعضی آدمیان باید گریخت، به همین سادگی......

یادتونه، وقتی برامون قصه می گفتن همیشه اینجوری تموم می شد ...... کلاغه به خونش نرسید.......

از اون کلاغه قصه کسی خبر داره؟

دوست دارم بدونم آخر به خونش رسید یا نه؟

الان یه کلاغ پیر رو آنتن قدیمیه خونه روبرویی ما نشسته و

از سرما داره می‌لرزه

نکنه این همون کلاغ قصه باشه؟

آخه از قیافهء اینم پیداست که

..... خونشو گم کرده

بیا برویم به آن سوی پرچین خیال

آنجا جاییست پر از مهربانی

پر از لبخند بی دریغ

جایی که در آن قصه ها همه پایان خوب دارند

وگشادگی لب بر گرفتگی پیشانی فزونی می‌یابد

هی شبنم دریا ندیدهء من

برایت آب آورده ام، تشنه نیستی؟