Wednesday, August 30, 2006

ماه روشنی‌اش را در سراسر آسمان می‌پراکند و لکه‌های سیاهش را برای خود نگه می‌دارد هر وقت که بالا را نگاه می‌کنم ماه آن بالاست نگران نیست و فقط نگاه می کند. همیشه هست وقت شادی‌ها، وقت غر زدن‌ها روزهای سفر، روزهای‌ زندگی، روزهای مرگ ماه، او ماه من بوده همیشه.
ای ماه حالا بگو راه زمین از کدام سوی این شب سرد است؟

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

che jaleb khanom shoma ham she'r e Tagour ro bardashtin zadin tou weblogetoon, albateh be esme khodetoon :)

01 September, 2006 03:39  

Post a Comment

<< Home